Dyskalkulia to zaburzenie zdolności matematycznych powodowane przez genetyczne nieprawidłowości. Jak się objawia? Osoby cierpiące na nią mylą cyfry, mają problemy z najprostszymi działaniami matematycznymi i uczeniem się oraz rozumieniem pojęć królowej nauk. Wszystkie te objawy u osoby z dyskalkulią występują niezależnie od poziomu inteligencji. Dyskalkulia jednak wciąż nie jest traktowana na równi z dysleksją czy dysortografią.
Dyskalkulia jest zaburzeniem rozwojowym. Jej źródła upatruje się we wrodzonych albo genetycznych zaburzeniach tych części mózgu, które są odpowiedzialne za zdolności matematyczne. Dyskalkulicy to osoby o przeciętnym, a nawet wysokim stopniu inteligencji. Dlatego tym bardziej może nas u nich drażnić i wywoływać irytację fakt, że po raz kolejny zabłądzili w terenie, źle odczytali rozkład jazdy autobusów, nie potrafią zapamiętać tabliczki mnożenia, gdy są dziećmi, choć nieustannie ją powtarzają. Częste objawy zaburzenia: przestawianie cyfr przy przepisywaniu z tablicy albo rozwiązywaniu zadań, np. pisanie 16 zamiast 61, kłopoty z zapamiętywaniem numerów telefonów, kłopoty z czytaniem liczb, które mają zero w środku czy mylenie znaków plus i minus. Jak zatem z tym walczyć? Jak pomóc dziecku w takiej sytuacji?
Bardzo ważne jest, aby osoba dotknięta dyskalkulią mogła liczyć na ich wsparcie, pomoc i zrozumienie nauczyciela. Nie powinien on poniżać ucznia, wytykać i analizować jego błędów w obecności klasy. Ważną kwestią jest także, żeby uczeń posiadał poczucie własnej wartości i był przekonany, że choć w matematyce sobie nie radzi, to może odnieść sukces w innych dziedzinach. Należy go chwalić za to, co wykonuje dobrze. Niezbędne jest wytłumaczenie dziecku podstaw, jakie rządzą matematyką, a więc dyskalkulia ćwiczenia to m. in: ćwiczenie pojęcia czasu, liczby, wielkości, wagi, pojęcia następstwa (dlaczego zjawiska zachodzą jedno po drugim). Do opanowania poszczególnych działów matematyki z pewnością przyda się także świetna pamięć, zatem uczeń powinien skorzystać z mnemotechnik, które ją doskonale wspomagają.
Nie należy lekceważyć problemu dyskalkulii i starać się nakłonić ucznia na terapię, która sprawi, że uczeń zrozumie i przekona się, że matematyka wcale nie jest taka straszna.
fot.freedigitalhotos.net
Z czym to się je?
Dyskalkulia jest zaburzeniem rozwojowym. Jej źródła upatruje się we wrodzonych albo genetycznych zaburzeniach tych części mózgu, które są odpowiedzialne za zdolności matematyczne. Dyskalkulicy to osoby o przeciętnym, a nawet wysokim stopniu inteligencji. Dlatego tym bardziej może nas u nich drażnić i wywoływać irytację fakt, że po raz kolejny zabłądzili w terenie, źle odczytali rozkład jazdy autobusów, nie potrafią zapamiętać tabliczki mnożenia, gdy są dziećmi, choć nieustannie ją powtarzają. Częste objawy zaburzenia: przestawianie cyfr przy przepisywaniu z tablicy albo rozwiązywaniu zadań, np. pisanie 16 zamiast 61, kłopoty z zapamiętywaniem numerów telefonów, kłopoty z czytaniem liczb, które mają zero w środku czy mylenie znaków plus i minus. Jak zatem z tym walczyć? Jak pomóc dziecku w takiej sytuacji?
Na ratunek
Bardzo ważne jest, aby osoba dotknięta dyskalkulią mogła liczyć na ich wsparcie, pomoc i zrozumienie nauczyciela. Nie powinien on poniżać ucznia, wytykać i analizować jego błędów w obecności klasy. Ważną kwestią jest także, żeby uczeń posiadał poczucie własnej wartości i był przekonany, że choć w matematyce sobie nie radzi, to może odnieść sukces w innych dziedzinach. Należy go chwalić za to, co wykonuje dobrze. Niezbędne jest wytłumaczenie dziecku podstaw, jakie rządzą matematyką, a więc dyskalkulia ćwiczenia to m. in: ćwiczenie pojęcia czasu, liczby, wielkości, wagi, pojęcia następstwa (dlaczego zjawiska zachodzą jedno po drugim). Do opanowania poszczególnych działów matematyki z pewnością przyda się także świetna pamięć, zatem uczeń powinien skorzystać z mnemotechnik, które ją doskonale wspomagają.
Nie należy lekceważyć problemu dyskalkulii i starać się nakłonić ucznia na terapię, która sprawi, że uczeń zrozumie i przekona się, że matematyka wcale nie jest taka straszna.
fot.freedigitalhotos.net
